Αμπάριζα

Τώρα τελευταία έχω παρατηρήσει ότι μου αρέσουν πολύ οι χαλαρές έξοδοι και το ιδανικό σημείο της πόλης αυτή την εποχή είναι η περιοχή κοντά στο Σύνταγμα: Κολοκοτρώνη, Χαβίου, Κλειτίου, Λέκκα, ζωντανεύουν πλέον και το βράδυ από κόσμο που έχει βαρεθεί το πολύβουο Γκάζι και που (αδικαιολόγητα κατά τη γνώμη του OutInAthens αλλά τι να κάνουμε, θα σας αλλάξουμε τα μυαλά σιγά-σιγά) θεωρεί το Κολωνάκι δήθεν.



Σε ένα από αυτά τα στενά λοιπόν βρίσκεται το Αμπάριζα (Λέκκα 14) ένα μικρό και πολύ χαριτωμένο μπαράκι που σου φτιάχνει τη διάθεση με την jazz και funky μουσική που παίζει.

Αλλά και τα ποτά του (με ιδιαίτερη πάντα μνεία στο gin-tonic που με πολύ προσοχή στη δοσολογία ετοιμάζεται αλλά και τα cocktails του) είναι φανταστικά και φτηνά (7 ευρώ!). Από όσο γνωρίζουμε λειτουργεί και το πρωί σαν καφέ που ασφαλώς θα επισκεφτούμε με πρώτη ευκαιρία!

Βέβαια, αυτό που κάνει το Αμπάριζα ξεχωριστό για μένα, είναι η δυνατότητα να πίνω το ποτό μου στα σκαλάκια της απέναντι πολυκατοικίας πάντα με την προϋπόθεση να επιστρέφω τα ποτήρια στο μπάρμαν! (Σημ. Lab: πάντα βολεύει να έχεις το spot σου!)

Faut: η χαλαρή διάθεση και η καλή μουσική.

Faut Pas: όποιος μας πιάσει τα σκαλάκια απέναντι θα γίνει φασαρία!

Το Κρεμμύδι

To κρεμμύδι είναι φυτό, γνωστό και με τα ονόματα κρόμμυον ή Άλλιον το κοινό. Το κρεμμύδι είναι λαχανικό με επιστημονική ονομασία Allium cepa και πιθανή προέλευση από τη νοτιοανατολική Ασία. Τα φύλλα αλλά και ο βολβός του τρώγονται, έχοντας χαρακτηριστική καυτερή γεύση και άρωμα. Χρησιμοποιείται ωμό αλλά και σαν γευστική προσθήκη σε πάρα πολλά πιάτα της ελληνικής αλλά και διεθνούς κουζίνας. (wikipedia!)

Αφού τελείωσε το μάθημα θα σας πω ότι για μένα το κρεμμύδι είναι ένα από τα καλύτερα σουβλατζίδικα στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στο Γκάζι (Περσεφόνης 29)


Tα πολλά λόγια είναι φτώχεια και απλά σκέφτομαι τα πιτάκια με ντομάτα και τυρί, τις πατάτες φρεσκοκομμένες με τι φλούδα τους χωρίς πολλά λάδια, νόστιμες σαλάτες (δοκιμάστε αυτή με τη λιαστή ντομάτα!) , ζουμερά (και το λέμε ξανά: ζουμερά!) σουβλάκια κοτόπουλο αλλά και χοιρινό μαζί με αλάδωτες πιτούλες και μου τρέχουν τα σάλια.

Ο χώρος του είναι προσεγμένος με το μαύρο - άσπρο να κυριαρχεί. Το προσωπικό του δεν είναι από τα πιο φιλικά που έχουμε συναντήσει αλλά η θέση του είναι ιδανική για "κοινωνικό σχολιασμό" του κόσμου που κατευθύνεται στην πλατεία.

Faut: το σουβλάκι και οι λογικές τιμες
Faut Pas: δεν έχω βρει ακόμα, είπαμε το αγαπώ!